Codeigniter’in geleceği

Henüz o zamanlar PHP’de nesne yönelimli geliştirme yapan yok gibiydi. print yerine echo kullanılıyordu. mysql_connect’lerin verdiği hatalarla, mail’lerin verdiği hatalarla az uğraşmadık. Sonra birdenbire PHP camiasını bir “framework” çılgınlığı sardı. Zend, Codeigniter, Yii, Smyphony piyasaya çıktı. Makaleler yazıldı tartışmalar yapıldı, “Herkes framework kullanmalı” diyenler mi dersin, “Zamanla kendi şablonunu oluşturursun zaten” diyenler mi dersin, “Alışmışız abi spagetti kod yazmaya” diyenler mi? Birçok forum gezdim birçok programcıyla tanıştım ve sonuçta ben de bir framework seçme kararı aldım.

İşe googlelamakla başladım tabiki. “php framework” yazdım ve birkaç tane çok kullanılan frameworkler çıktı. Zend, Codeigniter falan filan. Zend çok karışık. Yani o zamanlar için diyorum Zend öğrenmek yerine PEAR kütüphanelerini öğrenirdim daha iyi. Çünkü PEAR kullanmışlığım vardı. Ayrıca zaten birçok şeyi http://www.phpclasses.org/ adresinden bulup kullanıyordum. Zend o an için hem zor hem vakit kaybı gibi gelmişti. Ben de CodeIgniter’a baktım.

Bu imkansız. Zaten “framework” dendiği zaman babası dövecek diye korkan küçük bir çocuk gibi hissederken Codeigniter’ın dökümantasyonu hızır gibi yetişti imdadıma. MVC mantığını iyi kötü kendi yazdığım uygulamalarda kullandığım için CI’ın MVC mantığını şıp diye kavradım. Güvenlikle ilgili çok basit ve işe yarar çözümler sunuyordu. Input nesnesinden veriyi alırken ikinci parametre olarak “true” ekliyosun ve o senin için sql injection, XSS falan filan gibi normalde sıkıcı ama uygulamanın olmazsa olmazı sayılan önlemleri sizin yerinize hallediyordu. Ve daha birçok hoşuma giden özelliği vardı. CI’ı çok sevmiştim. Çok sade ve anlaşılır bir dökümantasyonu ve büyük bir kullanıcı kitlesi vardı. Diğer insanların geliştirdiği library’leri rahatlıkla kullanabiliyordum. Tabiki bazen aynı işi yapan alternatifler arasında seçim yapmak biraz vakit kaybı oluyordu ama nihayetinde o iş için en iyi library’yi belirlemek için kodları açıp bakıyordum ve bu insanın algoritma geliştirme özelliğini inanılmaz geliştiriyordu. Aynı “satrançta kendini geliştirmek istiyorsan senden daha iyi olan birisiyle oynamalısın” kuralı gibi.

CI benim “PHP framework” konusundaki ilk göz ağrım ve onu çocuğum gibi sevdim. Ama son zamanlarda EllisLab’in onu öksüz bıraktığını duydum. Artık geliştirilmeyeceğini (EllisLab tarafından) ve ona bir “yuva” arandığını yazmışlar. Sanki sokak köpeğine yuva arıyorlar. İşin ilginç tarafı bu kadar kullanıcısı olan bir frameworkün “TDD ye uygun değil”, “library’ler en son 2006 da yazılmış”, “son teknolojiye uygun değil” gibi saçmasapan iddialar yüzünden diğer frameworklere geçmişler. Laravel ne Allah aşkına. Dün b.ktu bugün koktu deyiminin en güzel örneği bence. Neyse.

Bence insanlar nankörlük etmeyi bırakıp bu güzelim framework’ü nasıl daha ileriye taşıyabilirizin cevabını bulmalılar. Aslında cevap basit. Birisi yada birkaçı alacak bu frameworkü adam gibi geliştirip “Abicim bundan sonra ben geliştiriyorum. GPL altında dağıtıyorum. İsteyen alsın kullansın. Şurada da bir bug trackerımız var. Şurada ticket sistemimiz var. Şurası forum şurası dökümantasyon. Bunca zaman GPL’in nimetlerini kullanıp durdum ama artık bende bu ekosisteme katkı yapacağım. Ha isteyen Donate yapsın don paramız çıkar belki.” deyiversin bir zahmet. Tabiki bunu multilanguage yaparsan don parasını geç Kompedan’a rakip bile olursun.

Benim aklımdan geçmiyor değil bunu alıp geliştirmek. Bilgime ve klavyeme güveniyorum. Ama bu iş uzun vadede kazandıracak bir iş olduğu için bir plan dahilinde hareket etmem gerekiyor. Ayrıca bazı sorumluluklarımda var hayata dair (iş hayatı, sosyal hayat, aşk hayatı falan filan). Tüm bunları plana sokmam gerekiyor. Bakalım. Şimdilik kısmet diyorum. Ama bu aklımı baya kurcalıyor. Codeigniter gibi kullanıcı kitlesi olan bir frameworkün yalnız başına bırakılmaması gerekiyor.

Saygılarımla.